Thursday, January 22, 2009

Κάθομαι μπροστά από μια μικρή οθόνη και πατάω κουμπάκια...

Μετα απο πολύ καιρό έχω νεύρα... Όχι, όχι απλά νεύρα...
Μπήκα το πρωί στο γραφείο... Ένα υπερεκτιμημενο μπουρδελο γεματο πουτανες... κ ουτε καν ομορφες πουτανες... ασχημες, στριμενες αγγλιδες πουτανες, καταλευκες, γεματες τουπε και λιπος... μαζι τους κ εγω... Απο αυτες τις σαπιες που εχουν παρει μεσα τους αμετρητα χιλιομετρα απο οτι χρειαζοταν για να βαλουν σε ενα εικονικο λογαριασμο τρια μηδενικα ακομη. Απο αυτες που ειναι γεματες υφος κ ιδεα για το ατομο τους κ που προσποιουνται πως ειναι κατι παραπανω απο αυτο... απο αυτες που δεν παραδεχονται πως ειναι ακριβως αυτο, πουτανες. Απο αυτες που μισουν τις ομορφες πουτανες, αυτες που παραδεχονται τι ειναι κ πως ειναι.

Μπηκα στο μπουρδελο το πρωι, κ πανω στο κρεβατι, συγνωμη, γραφειο μου βρηκα ενα φακελο. Κοκκινο, σαν το φωτακι που εχουν τα καλα σπιτια εξω, ωστε να ξερει ο κοσμος που να παει... Κακα μαντατα, αλλα ουτε η πρωτη ουτε η τελευταια φορα ειναι... Ανοιγοντας το φακελο, διαβασα τα λογια τις αρχη τσατσας, αυτης της καρακαριολας, κοντοπιθαρης κατσαριδας που εχει να δει πουτσο στον κωλο του τουλαχιστον 1 χρονο κ αποφασισε πως ειναι αντρας κ νταβαντζης! Δυο σε ενα δηλαδη! Τα λογια της ψωλαρπαχτρας πορνης ηταν εμετικα, απαισια, ενα μειγμα ανασας σαπιας κ φορτωμενης με λογης λογης καταλοιπα απο το οργιο που της προσεφεραν οι φυλακισμενοι θανατοποινητες σαδιστες που την πηραν ως απαχαιρετιστιριο δωρο πριν την εκτελεση τους, σε μια παρτουζα πονου κ οργης.

«Αγαπητε μαλακα,

Λογο της τωρινης δυσκολιας που περναει η παγκοσμια οικονομια, αποφασισαμε πως θα σας γαμησουμε τσαμπα, και θα σας πουλαμε με την ωρα σε επιλεγμενους πελατας! Ως η ποιο εμπειρη και υψιλοβαθμη πουτανα του τμηματος σας, εχουμε την τιμη να σας γαμησουμε απο τον κωλο ασαλιωτα. Για την τιμη αυτη που σας κανουμε, ζηταμε ως ανταλλαγμα να κανετε την ακολουθη πραξη συμπονιας κ καλωσυνης προς 200 υπαλληλους της εταιρειας μας. Να τους απολυσετε.

Με τιμη,

Ο γαμιας της γειτονιας σας.

Υ.Γ. συννημενα βρειτε τη λιστα με τα ονοματα των 200. Εχετε προθεσμια μεχρι το τελος του Φεβρουαριου 2009 να ολοκληρωσετε το εργο σας, αλλιως θα σας ξαναγαμησουμε!»

Αλλαγη χρωματων, οργη, πονος, στεναχωρια... Η ελπιδα η πουτανα ομως ειναι παντα εκει, ακομη κ οταν πρεπει να εχει κρυφτει απο απλο σεβασμο προς τον κομιστη! Ετσι κ τωρα, η σαπια ειναι εκει. Κοιταω τα ονοματα... Μερικοι γνωστοι, μερικοι απο τους δικους μου. Ελπιζω πως ειναι κακογουστο ραντεβου, σαν αυτα με τους ανικανους γαμιαδες, που μονο φωναζουν αλλα απο πηδημα μηδεν. Ελπιζω πως θα ειναι κ το δικο μου ονομα εκει. Πραγματικα θα εκανε την δουλεια μου ποιο ευκολη. Τιποτα... καπως ετσι πρεπει να νιωθει ο 80αρης παππους που κοιταει ενα κωλαρακι 20χρονης χορευτριας σαμπα μπροστα στη μυτη του. Η οργη ριχνει πρωτα ενα βρωμοξυλο στην ελπιδα και μετα παει κ κλαιει μονη της σε μια γωνια του μυαλου. Κοιταω το γαμημενο μονιτορ μπροστα μου. Θελω να το βαρεσω, να του γαμησω οτι εχει κ δεν εχει, να το θρυψαλιασω κ μετα να παω στον οντα του γαμια κ να του δωσω μια δοση απο το φαρμακο του...

Του γαμια, που πηδαει κοσμο κ δεν ρωταει ουτε θελει να μαθει ποσο ασχημο κρεβατι ειναι. Του γαμια που νομιζει πως μας κανει κ χαρη, αυτη η χαροκαμενη τρισμοιρη καρικατουρα αποτυχημενου πορνοσταρ. Φαντασιωνομαι πως θα ηταν να τον πιασω στα χερια μου... πως θα ηταν να ειμαι ο εαυτος μου ξανα. Πως θα ηταν να παρω φορα απο το γαμημενο γραφειακι μου, να πηδηξω μεσα απο την τζαμαρια του αφριζοντας την οργη μου κ να του δωσω αρκετο χρονο να δει τα ματια μου ωστε να ξερει πως δεν θα ξανακανει τιποτα μετα απο αυτο γιατι θα ειναι κατακοιτος για πολυ καιρο... Μετα να του δειξω τι γινεται οταν καποιος αφηνει τον εαυτο του να δειξει τι νομιζει για αυτον, αντι να του χαμογελαει ψευτικα...

Φαντασιωνομαι την ηδονη που θα επερνα οταν θα του εξαρθωνα τα χερια απο τους ωμους του, ποσο ωραια θα περναγα οταν θα του εσπαγα τις επιγονατιδες, τι ηδονικους ηχους θα εβγαζε οταν θα χρησιμοποιουσα την γραβατα του για βρογχο, ισα ισα να του κοβει την ανασα κ την παροχη του αιματος στον εγκεφαλο...

Ενα σαδιστικο χαμογελο κυριαρχει στο προσωπο μου. Σηκωνομαι κ παω στο γραφειο του... Αδεια! Το αρχιδι ειναι σε αδεια! Για 1 μηνα! Ειναι για σκι στη γαλλια! Γαμω το χριστο σου, γαμω την παναγια σου, την πουτανα την μανα σου που σε εκανε οταν την βιαζαν οι αραπηδες αχθοφοροι σε ενα λιμανι στο αλγερι κ φωναζε κ αλλο!!! Γαμω το γαλα που βυζαξες! Γαμω το αχριστο κεφαλι σου, που δεν κανει ουτε για τασακι, μικροτσουτσουνο στρουμφακι, ομοφυλοφυλε κρυψινους αντρα.... Δεν εχω λεξεις να σου περιγραψω την κολαση που θα σου υποβαλλω, αλλα σου υποσχομαι πως πριν ο κωλος σου γινει παλιο ελληνικο πενηνταρικο, δεν θα φυγω απο εδω. Η κολαση θα ειναι τοπος διακοπων για σενα οταν θα εχω τελειωσει μαζι σου...

Τωρα, το μονο που φαντασιωνομαι ειναι να με απολυσει οταν γυρισει κ να ειναι εδω....

2 comments:

Anonymous said...

and all i can do is hide my head in the sand and wait. disgusting

Anonymous said...

Nai!
Esy eisai, Den exeis allaxei.
Pali kala pou mporeis kai grafeis auta pou theleis na kaneis.
An omws ta kaneis ( to opoio den tha itan kai to pio fronimo pragma sti zwi sou - Alla den mporw outws i allws na skeftw na exeis kanei kati tetoio) prepei na skefteis kai ena sxedio diafughs.
To xereis oti den lew oxi se piperates katastaseis.
Tha eimai ekei!
A.