Χαμενος μεσα σε ενα δαιδαλο αναμνησεων, αναζητησεων, προβληματισμων και τελικα αδιεξοδων...

Αναμνησεις... Θυμασαι αραγε πως ειναι να παιζεις, ξεγνιαστα, να κανεις αυτο που πραγματικα θελεις και ποθεις αντι γι’αυτο που επιτρεπετε? Θυμασαι τοτε που ολα ηταν πιο απλα... τοτε που ολα ηταν αληθινα, ακομα και οταν το ψεμα ηταν ασυναγωνιστο και ηθελες να λυγισεις απο τα γελια και την αγανακτηση?

Αναζητησεις... Ψαχνεις να βρεις την λυση, τον τροπο που μπορεις να ξεφυγεις απο αυτον τον ατερμονο κυκλο, απο αυτην την παγιδα που σου αποζυμα και την τελευταια ρανιδα ενεργειας και ορεξης... ψαχνεις να βρεις τι; Οτι ψαχναν να βρουν και αλλοι τοσοι πριν απο ‘σενα, και απετυχαν...

Προβληματισμοι... Αληθεια... γιατι να αναλωσεις καν ενεργεια για αυτο... δεν υπαρχει απαντηση... δεν υπαρχει διεξοδος... γιατι λοιπον να αναλωνεις ενεργεια για αυτο?

Αδιεξοδο... Οταν το δεις, ειναι πολυ αργα για να το αποφυγεις... μοιρολατρικα, ολοι
προσπαθουμε να φρεναρουμε, να μειωσουμε την προσκρουση, να αποφυγουμε την μεγαλη ζημια...

Οχι. Λαθος... Τσιτα τα γκαζια, οτι εχεις, οσο περισσοτερο, οσο πιο τσαντισμενα, πιο μανιασμενα και παθιασμενα μπορεις... ‘Η θα περασεις ή θα τελειωσουν ολα σου τα βασανα εκει... μια και εξω...