Tuesday, September 11, 2007

Μια διαφορετικη πλευρα...

Κοιτωντας ψηλα...

Ενας καθαρος ουρανος με καταλευκα συννεφα με σκεπαζει...
Ενας ηλιος ακτινοβολει, με μισος, τις πολυτιμες ακτινες του αφου μονο τις σπαταλαμε, καλυπτοντας την φυση. Η βοη και οι ξενοι ηχοι απομακρυνονται απο κοντα μου... Τιποτα δεν με αγγιζει...

Ταξιδευω...

Με μαγευτικη ανεση κινουμαι αναμεσα στο πληθος, κοροϊδευοντας και χλευαζοντας τις ανεπαρκεις και περιορισμενες προσπαθειες τους να ξεφυγουν... Μακαριζω την ανεπαρκεια τους, γιατι με αφηνει να πορευομαι ξεκουραστα και καταριεμαι την ιδια στιγμη αυτη την κατασταση γιατι με περιοριζει τοσο!

Οι επιλογες ειναι τοσες πολλες, ο χρονος τοσο λιγος και τα επιπεδα ενεργειας τοσο χαμηλα, που μονο αν επικεντρωθω σε μια και μονο μια δραστηριοτητα θα μπορεσω να καταφερω κατι... Και ομως... Δεν με τρομαζει, ουτε με φοβιζει... Απλα με απογοητευει, γιατι πρεπει να αφησω κατι, πρεπει να παραιτηθω απο πραγματα, απο ονειρα, απο φιλοδοξιες και να αποφασισω τωρα για το μακρινο μελλον...

Κοιτοντας ευθεια...

Χαος... Σειρηνες, κορνες, κινητα, βοη και συνοθηλεμα ηχων... ξενων, τεχνιτων και αφυσικων... Ρομποτ πανομοιωτυπα, το καθε μοντελο απολυτα εξελιγμενο και εξειδικευμενο στον τομεα του, σαν να εχει υλοποιηθει μια νουβελα του Asimov... Μπορει η τεχνιτη νοημοσυνη να μην ειναι οπως την φανταστηκαν και την παρουσιασαν οι ταινειες επιστημονικης φαντασιας, αλλα ειναι εδω και κυριαρχει...

Χαος...

Οι δρομοι γεματοι αβεβαιοτητα, γεματοι αγωνια και γεματοι φοβο... Κανενα κενο, κανενα ανοιγμα... Καμια ευκαιρεια για τον διστακτικο και τον αναποφασιστο... Ο Δαρβινος ηξερε πολυ καλα τι ελεγε και τι παρουσιαζε στην θεωρια της φυσικης επιλογης! Οι δεινοσαυροι δεν μας διδαξαν τιποτα... ουτε καμια μορφη ιστοριας... Η επιβιωση δεν ειναι επιλογη, ειναι καθαρα θεμα ενστικτου... Μονο που τωρα πια το ενστικτο ειναι καθαρα ηλεκτρονικο... Οποιος εχει αποδεχτει, και εχει αποφασισει πως η ζωη πισω απο μια οθονη ειναι πιο θελκτικη απο την πραγματικοτητα εχει κερδισει τον πολεμο... Η μαχη εχει χαθει προ πολλου... Κι ομως... παλι επιβιωνεις... υπαρχει ακομη χωρος για να ελιχθεις, να κινηθεις με ανεση και ασφαλεια σε προσωπικο μοτιβο... Διαφορετικα απο πριν, ομως το ιδιο συναρπαστικο και το ιδιο εντονο... απο μια διαφορετικη πλευρα...

Το μονο που χρειαζεται ειναι μια αλλαγη προοπτικης και μια αναθεωριση αξιων... Η μαλλον μια επανατοποθετηση... Οταν αντιμετωπιζεις το διλημα αλλαξε η χασου, τοτε τα πραγματα ειναι απλα...

Μπορει να ειναι μονο μια η κατευθυνση που μπορει να παρει καποιος, αλλα σιγουρα δεν ειναι μονο ενας ο δρομος... Παντοτε μπορεις να χαραξεις την δικια σου πορεια, με τον αναλογο κοπο και το αναλογο κοστος φυσικα...

No comments: